Service
In de westerse wereld zijn we gewend dat andere mensen wel eens voor ons klaar staan. In een winkel word je netjes aangesproken, en als je ergens een vraag stelt, verwacht je netjes een antwoord terug. In de westerse wereld mogen we genieten van “Service”.
Als je goed oplet zul je het woordje service vaak tegen komen, maar we staan er eigenlijk niet bij stil, het is normaal dat er servicepunten zijn! Maar wat kunnen we nu eigenlijk verwachten van al die service? Gratis of onbetaald, service is er in veel verschillende vormen en maten. Regelmatig heb je er mee te maken, of je het nu wilt of niet.
Klantenservice...de meeste bedrijven zijn ervan voorzien. Een balie, of een telefoonnummer wat je kunt bellen, en daar word je te woord gestaan door iemand. Je zou verwachten dat je iemand te spreken krijgt die (er) verstand (van) heeft, maar dat vraag ik me soms ernstig af. Brutaal, ongeduldig, onbegripvol en vaak genoeg, óók nog zonder dat je het idee hebt dat ze weten waar het over gaat. Soms ben je uren lang met een klantenservice aan de telefoon, en bereik je uiteindelijk nog niet wat je wilt. Terugbellen, en weer het hele verhaal opnieuw uitleggen *zucht* Als je dan redelijk geirriteerd zegt dat je al voor de zoveelste fout van hen belt, krijg je vaak een nog geirriteerdere reactie terug. Een goed voorbeeld, mijn pinpas kapot, nieuwe aanvragen. De bank zou onze rekening overzetten nadat we verhuisd waren, zodat we niet naar de bank hoefden te rijden voor sommige zaken (zo’n 30km) Na een halfjaar was het nog niet om gezet, en dus een hoop gedoe met het aanvragen van de nieuwe pas. Maar werd geregeld. Krijg ik mijn nieuwe pas thuis...doet het niet...gaan we weer.... Een paar weken later, vriendlief zijn pincode vergeten. Nieuwe pincode aanvragen, geen probleem, slechts een paar werkdagen. Na 2 weken nog maar eens bellen, ze wisten van niets. Maar ze zouden het wel even opnieuw aanvragen. 'Mevrouw, als u geld nodig heeft kunt u gewoon even langs een filiaal, en daar kunt u met uw ID geld opnemen'...Hmmm sommige mensen werken overdag, en banken zijn veelal niet tot 18.00 open, of voor 07.00. Hierover een korte discussie gehad, en uiteindelijk aangegeven dat ik het een beetje beu was met hun fouten. Aan de andere kant krijg je dan ineens te horen ‘Sorry hoor, maar ik begrijp niet wat uw probleem nu is’....*Diep adem halen* Ik zou graag bij mijn geld willen en dat is niet mogelijk. Groeten, telefoon neerleggen, want anders gaat het fout. Service, right.....
Onverwachts moet je dus bus naar huis pakken, geen cash bij, geen werkende OV chipkaart (waar je nog duurder mee uit bent ook) en pinnen of chippen kan niet meer in de bus. Je MOET dus cash ergens vandaan halen, want tja, in de bus heb je helemaal geen mogelijkheden, die laten je gewoon staan.
Bij de lokale supermarkt hebben ze een pin automaat, stukje omlopen, geld pinnen, bus halen...Ik ben nog altijd maar een student, dus mijn bankrekening is niet voorzien van een groot aantal getallen, binnen het positieve bereik, maar €3 voor een buskaartje overleef ik wel. “Minimale afname €20” SHIT. Loopt naar de kassa waar twee kassameisjes met elkaar staan te buurten. De ‘klantenservice’ is ernaast, maar daar is madam te druk met peuken aanvullen. Ik loop naar de kassameisjes, open mijn mond...’Als je iets wilt vragen moet je naar de klantenservice’ *vingertje wijst* WABLIEF? Ik verrek het, en vraag de dames vriendelijk of het wellicht mogelijk is iets te kopen en een klein geldbedrag bij te pinnen, aangezien de automaat minimaal €20 geeft. ‘Nee dat gaat niet, geld kan alleen uit de automaat’ *snauwerig*....Ik hou me in, en zeg netjes ‘Nou, da’s mooi kut’ en vervolg mijn weg, op zoek naar een oplossing. De bus die maar eens per half uur komt zal niet lang meer wegblijven. De volgende supermarkt is nog een heel stuk lopen, pinautomaten geen te bekennen. Maar hey, wat hoor ik...mijn tasje rammelt een beetje, ik open het zijvakje, en bedenk dat ik een paar dagen ervoor centjes van mijn mama heb gehad voor de boterhammen die ik gekocht heb, €3,50. Rennen en de bus in!
En dan heb je nog zoiets als ticketservice. Kaartjes voor concerten en feestjes koop je niet meer aan de deur, die koop je online of bij bepaalde winkels. Soms online via een lokatie zelf, of via een ticketservicesite. Het concert waar jenaar toe wilt kost €16. Je bestelt je kaartje, vult wat gegevens in, en klikt vervolgens door tot de bevestiging. Kaartjes print je zelf uit, zodat je alles zeker bij de hand hebt. Onder elkaar zie je een aantal bedragen staan. Je betaald servicekosten (als je 10 kaartjes besteld, betaal je dit ook gewoon 10x), je betaald transactiekosten voor het betalen via iDeal (eenmalig een bedrag) en omdat het in de Melkweg is, komen er ook nog lidmaatschapkosten bij. Gevolg? Het kaartje van €16, wat je zelf online besteld, thuis uitprint en meeneemt naar de lokatie, kost je uiteindelijk bijna €23!!! Dat is bijna 50% duurder....voor de ‘SERVICE’ < ?????????? >
Alles wat zo normaal lijkt, daar moet je zelf uiteindelijk toch ontzettend veel (tijd, geld en) energie in steken. De bedoeling is dat je niet kwaad wordt, en vooral rustig blijft. De mensen die jou service bieden kunnen er natuurlijk nooit wat aan doen, wanneer jij hen begrijpt, proberen zij jou nog altijd niet te begrijpen, maar dat hoort erbij. Je hebt wat van ze nodig, dus je doet het er maar mee......
Tja, SERVICE....
die is vaak ver te zoeken, maar op de een of andere manier hebben zij jouw bankrekening altijd in no-time gevonden!
woensdag 23 maart 2011
maandag 14 februari 2011
Valentine oh valentine
Adoration or irritation...
February 14th, hearts, pink, red, flowers, plush, chocolate, cards, poems. Weeks before you know it’ll be the day of (secret) love.
Valentine’s day, goes way back, Saint Valentine's Day, is an annual commemoration, celebrating love and affection between ‘sexual lovers’. Today it’s more about showing your love for each other, especially your secret love. Even at schools they give kids the opportunity to send each other cards, flowers and so on. It’s a big hype, and if you’re not celebrating, you’re not cool.
Valentine’s day is one of those days, that flowers cost more than usually, but everybody still wants to buy it. Companies earn big money on days like this.
Fact: Today, Hallmark employs an 80-person research staff to analyze the sales pattern of previous valentines. That analysis, combined with more than 100,000 annual customer interviews, focus groups and in-store observations, will help create roughly 2,000 cards in Hallmark's core Valentine's Day line.
But why? Why do we spend so much money, on a set day? If you really love someone, you might just want to surprise them any time of the year! Show people you love and care, every day, any day! The world is full of hate, we should celebrate love as much as we can, and maybe someday, we can forget about all the negativity.
Valentine’s day works for people who share their heart with someone, or at least try to share the feeling. But also on this day you’ll see a lot of sad faces. People will be reminded of the fact that they’re alone, and some will even turn themselves against everything a day like this. So there’s the hate again. It seems it’s all about loving and be loved.
Valentine’s day…all cool and lovely, right?
Just some facts:
The heart symbol that we use to express our love, doesn’t look like our heart, bouncing in our chest. The red color is the color of blood though. But the shape of the heart could be considered to depict features of the human female body, such as the female's butt, pubic mound, or spread vulva.
15 percent of U.S. women send themselves flowers on Valentine's Day.
More at-home pregnancy tests are sold in March than in any other month.
Penicillin, a popular treatment for venereal diseases such as syphilis, was introduced to the world on February 14, 1929.
The roots of St. Valentine's Day can be traced back to the Roman fertility festival of Lupercalia. On Lupercalia, a young man would draw the name of a young woman in a lottery and would then keep the woman as a sexual companion for the year.
Well, Happy Valentine's Day
February 14th, hearts, pink, red, flowers, plush, chocolate, cards, poems. Weeks before you know it’ll be the day of (secret) love.
Valentine’s day, goes way back, Saint Valentine's Day, is an annual commemoration, celebrating love and affection between ‘sexual lovers’. Today it’s more about showing your love for each other, especially your secret love. Even at schools they give kids the opportunity to send each other cards, flowers and so on. It’s a big hype, and if you’re not celebrating, you’re not cool.
Valentine’s day is one of those days, that flowers cost more than usually, but everybody still wants to buy it. Companies earn big money on days like this.
Fact: Today, Hallmark employs an 80-person research staff to analyze the sales pattern of previous valentines. That analysis, combined with more than 100,000 annual customer interviews, focus groups and in-store observations, will help create roughly 2,000 cards in Hallmark's core Valentine's Day line.
But why? Why do we spend so much money, on a set day? If you really love someone, you might just want to surprise them any time of the year! Show people you love and care, every day, any day! The world is full of hate, we should celebrate love as much as we can, and maybe someday, we can forget about all the negativity.
Valentine’s day works for people who share their heart with someone, or at least try to share the feeling. But also on this day you’ll see a lot of sad faces. People will be reminded of the fact that they’re alone, and some will even turn themselves against everything a day like this. So there’s the hate again. It seems it’s all about loving and be loved.
Valentine’s day…all cool and lovely, right?
Just some facts:
The heart symbol that we use to express our love, doesn’t look like our heart, bouncing in our chest. The red color is the color of blood though. But the shape of the heart could be considered to depict features of the human female body, such as the female's butt, pubic mound, or spread vulva.
15 percent of U.S. women send themselves flowers on Valentine's Day.
More at-home pregnancy tests are sold in March than in any other month.
Penicillin, a popular treatment for venereal diseases such as syphilis, was introduced to the world on February 14, 1929.
The roots of St. Valentine's Day can be traced back to the Roman fertility festival of Lupercalia. On Lupercalia, a young man would draw the name of a young woman in a lottery and would then keep the woman as a sexual companion for the year.
Well, Happy Valentine's Day
donderdag 10 februari 2011
Hail Hail, Modern World
Rustig op de bank, onderuit gezakt, glaasje drinken, zak chips. Vaak gaat de tv of spelcomputer aan, maar ook geregeld even de laptop op schoot of de telefoon in handen. Even zappen, en je weet wat er op TV te doen is...even op Google en NU.nl en je weet wat er in de wereld speelt. De middelen van tegenwoordig maken de wereld een stuk kleiner, en wanneer je wenst, ben je van alles op de hoogte. Het laatste nieuws, sport, sappige roddels, de actuele weersvoorspellingen, wat er op tv komt...en het leven van andere mensen! Je hoeft je stoeltje niet uit, en je weet wat er allemaal in je omgeving speelt.
Vroeger moest je je ouders nog smeken om een telefoontje te mogen plegen met een van je vrienden, of de tijd dat je gewoon met je fietsje op goed geluk ergens heen reed...de tijden zijn veranderd. Wanneer je nu iemand nodig hebt, pak je je telefoon en belt, smst of mailt even met degene die je nodig hebt. Niet alleen omdat je ouder bent geworden, en deze dingen zelf betaald, maar juist omdat het tegenwoordig ‘hoort’. Leeftijd doet er niet meer toe. Mobiele telefoons kennen geen grenzen, wellicht de abonnementen... kleine kinderen, opa’s en oma’s, iedereen die een beetje in deze tijd wil mee gaan heeft wel een mobiele telefoon. Niet alleen om te bellen, tegenwoordig hebben ze ook nog eens bijna allemaal een mogelijkheid om op internet te kunnen.
Het kleine zak computertje geeft je nieuwe mogelijkheden. Alles wat je wilt delen met je vrienden, kun je direct delen. Foto’s worden geplaatst, activiteiten worden gedeeld. Je wereld wordt vrijgegeven, je vriendenkring lijkt te groeien. Soms doet het me een beetje denken aan de ‘Truman Show’. Alleen zijn de mensen er bij deze versie wel van bewust...
Zijn we dat ook? Twitter, Facebook, Hyves, Myspace, en dan nog de vele applicaties die erbij horen...je hebt honderden vrienden en vage kennissen. Zij bekijken jouw leven (en jij dat van hen), soms door jouw ogen, maar ook zullen ze juist oordelen. Reacties worden gegeven bij foto’s en status veranderingen. Niets blijft verborgen in de wereld van het internet.
Wanneer je oude vrienden en bekenden tegen komt, heb je geen gesprek meer nodig om te weten te komen wat zij van hun leven gemaakt hebben. Relatie statussen zijn te zien, werkgevers kun je vinden, en ook de foto’s van de vakanties en hobbies zijn hoogst waarschijnlijk niet achterwege gebleven. Reacties van mensen, berichten die openbaar gestuurd worden, je kunt gelijk meelezen en misschien nog wel doorklikken naar een profiel van een ander... Een reactie hier en daar en we zijn weer helemaal op de hoogte. Tijdsbesparing? Of juist zonde van de tijd?Wanneer wat nieuws geplaatst wordt, is dit meteen zichtbaar, zo weet je zeker dat je niets zult missen, wanneer er een verandering heeft plaatsgevonden. Nieuwe foto’s, nieuwe relatie, berichtjes van je vrienden onderling... Je persoonlijke roddelkrant!
Maar is dit wel wat we zoeken? In de tijd van drukte is het natuurlijk ideaal om contacten te onderhouden, zeker wanneer het gaat om mensen die je niet zo één twee drie op kunt zoeken. Maar verder? Willen we niet ook wat privacy? Genoeg dingen die je natuurlijk van de daken wilt schreeuwen, dingen die iedereen mag weten. En er zijn genoeg dingen die je graag wilt laten beoordelen door mensen! Het geeft je een goed gevoel om je passies met anderen te delen, en je (verborgen) talenten kenbaar te maken.
Je kunt natuurlijk je profiel afschermen voor buitenstaanders. Je wilt geen pottenkijkers, controle over met wie je jouw leven deelt! De vrienden die je niet in je lijst wilt weiger je, en de mensen die je niet meer leuk vindt, verwijder je uit je lijst...toch? Maar je wilt niemand kwetsen, en slechte praat achter je rug om kun je ook niet gebruiken...toch maar accepteren? Toch maar in mijn lijst laten? Dilemma’s all over! Ach....via via...niets blijft meer geheim, want binnen een paar stappen kent iedereen elkaar. Ja, de wereld wordt echt steeds kleiner.
Misschien is het delen van je eigen leven met je vrienden niet eens het ergste. Up to date blijven, en veel contact hebben met de mensen waar je om geeft, OK prima! Maar stiekem, toch komen er problemen mee. Wil je dit wel met IEDEREEN in je lijst delen? Je ouders? Collega’s? Een profielfoto geeft een indruk, maar is dat de juiste? Wat als je bent vergeten je profielfoto met rare taferelen te verwijderen, en je ineens een nette sollicitatie hebt? Zouden ze het gezien hebben? Een dagje ziek melden, en dat iemand anders op je profiel zegt dat ze een leuke dag hebben gehad...verstandig? Een foto plaatsen met iemand, en dan achteraf horen dat anderen jaloers zijn? Toch maar niet aangeven hoe leuk het was?? Reacties plaatsen op een foto, gezeik achteraf...Ruzies! Omdat dingen verkeerd begrepen worden, omdat het met typen toch net wat anders over komt....
Overal moet je over nadenken, je wilt niemand kwetsen, maar vooral jezelf niet. Maar toch wil je dingen delen! Het is natuurlijk niet alleen maar ellende, het kan ook heerlijk ontspannend werken. Samen spellen spelen, samen lachen! Contact houden met mensen die je niet kwijt wilt, maar waar je eigenlijk te weinig tijd voor vrij kan maken. Een klein berichtje kan je dag weer goed maken!
Maar er kijken anderen mee! Dus wat doe je er mee? ‘Lekker op vakantie, we zien jullie over twee weken weer!’... alleen blijkt dat iemand anders in die tussentijd even je huis heeft bekeken, en zijn al je spulletjes weg! Ideaal, al die mogelijkheden die de moderne technologie kan bieden! Voor je het weet ben je het ook zo weer allemaal kwijt. En dan wordt het serieus ... AFKICKEN ...
(Dit is al een oudere blog, maar ik dacht ik zet ze even bij elkaar: op maandag 13 december 2010 om 21:25)
Vroeger moest je je ouders nog smeken om een telefoontje te mogen plegen met een van je vrienden, of de tijd dat je gewoon met je fietsje op goed geluk ergens heen reed...de tijden zijn veranderd. Wanneer je nu iemand nodig hebt, pak je je telefoon en belt, smst of mailt even met degene die je nodig hebt. Niet alleen omdat je ouder bent geworden, en deze dingen zelf betaald, maar juist omdat het tegenwoordig ‘hoort’. Leeftijd doet er niet meer toe. Mobiele telefoons kennen geen grenzen, wellicht de abonnementen... kleine kinderen, opa’s en oma’s, iedereen die een beetje in deze tijd wil mee gaan heeft wel een mobiele telefoon. Niet alleen om te bellen, tegenwoordig hebben ze ook nog eens bijna allemaal een mogelijkheid om op internet te kunnen.
Het kleine zak computertje geeft je nieuwe mogelijkheden. Alles wat je wilt delen met je vrienden, kun je direct delen. Foto’s worden geplaatst, activiteiten worden gedeeld. Je wereld wordt vrijgegeven, je vriendenkring lijkt te groeien. Soms doet het me een beetje denken aan de ‘Truman Show’. Alleen zijn de mensen er bij deze versie wel van bewust...
Zijn we dat ook? Twitter, Facebook, Hyves, Myspace, en dan nog de vele applicaties die erbij horen...je hebt honderden vrienden en vage kennissen. Zij bekijken jouw leven (en jij dat van hen), soms door jouw ogen, maar ook zullen ze juist oordelen. Reacties worden gegeven bij foto’s en status veranderingen. Niets blijft verborgen in de wereld van het internet.
Wanneer je oude vrienden en bekenden tegen komt, heb je geen gesprek meer nodig om te weten te komen wat zij van hun leven gemaakt hebben. Relatie statussen zijn te zien, werkgevers kun je vinden, en ook de foto’s van de vakanties en hobbies zijn hoogst waarschijnlijk niet achterwege gebleven. Reacties van mensen, berichten die openbaar gestuurd worden, je kunt gelijk meelezen en misschien nog wel doorklikken naar een profiel van een ander... Een reactie hier en daar en we zijn weer helemaal op de hoogte. Tijdsbesparing? Of juist zonde van de tijd?Wanneer wat nieuws geplaatst wordt, is dit meteen zichtbaar, zo weet je zeker dat je niets zult missen, wanneer er een verandering heeft plaatsgevonden. Nieuwe foto’s, nieuwe relatie, berichtjes van je vrienden onderling... Je persoonlijke roddelkrant!
Maar is dit wel wat we zoeken? In de tijd van drukte is het natuurlijk ideaal om contacten te onderhouden, zeker wanneer het gaat om mensen die je niet zo één twee drie op kunt zoeken. Maar verder? Willen we niet ook wat privacy? Genoeg dingen die je natuurlijk van de daken wilt schreeuwen, dingen die iedereen mag weten. En er zijn genoeg dingen die je graag wilt laten beoordelen door mensen! Het geeft je een goed gevoel om je passies met anderen te delen, en je (verborgen) talenten kenbaar te maken.
Je kunt natuurlijk je profiel afschermen voor buitenstaanders. Je wilt geen pottenkijkers, controle over met wie je jouw leven deelt! De vrienden die je niet in je lijst wilt weiger je, en de mensen die je niet meer leuk vindt, verwijder je uit je lijst...toch? Maar je wilt niemand kwetsen, en slechte praat achter je rug om kun je ook niet gebruiken...toch maar accepteren? Toch maar in mijn lijst laten? Dilemma’s all over! Ach....via via...niets blijft meer geheim, want binnen een paar stappen kent iedereen elkaar. Ja, de wereld wordt echt steeds kleiner.
Misschien is het delen van je eigen leven met je vrienden niet eens het ergste. Up to date blijven, en veel contact hebben met de mensen waar je om geeft, OK prima! Maar stiekem, toch komen er problemen mee. Wil je dit wel met IEDEREEN in je lijst delen? Je ouders? Collega’s? Een profielfoto geeft een indruk, maar is dat de juiste? Wat als je bent vergeten je profielfoto met rare taferelen te verwijderen, en je ineens een nette sollicitatie hebt? Zouden ze het gezien hebben? Een dagje ziek melden, en dat iemand anders op je profiel zegt dat ze een leuke dag hebben gehad...verstandig? Een foto plaatsen met iemand, en dan achteraf horen dat anderen jaloers zijn? Toch maar niet aangeven hoe leuk het was?? Reacties plaatsen op een foto, gezeik achteraf...Ruzies! Omdat dingen verkeerd begrepen worden, omdat het met typen toch net wat anders over komt....
Overal moet je over nadenken, je wilt niemand kwetsen, maar vooral jezelf niet. Maar toch wil je dingen delen! Het is natuurlijk niet alleen maar ellende, het kan ook heerlijk ontspannend werken. Samen spellen spelen, samen lachen! Contact houden met mensen die je niet kwijt wilt, maar waar je eigenlijk te weinig tijd voor vrij kan maken. Een klein berichtje kan je dag weer goed maken!
Maar er kijken anderen mee! Dus wat doe je er mee? ‘Lekker op vakantie, we zien jullie over twee weken weer!’... alleen blijkt dat iemand anders in die tussentijd even je huis heeft bekeken, en zijn al je spulletjes weg! Ideaal, al die mogelijkheden die de moderne technologie kan bieden! Voor je het weet ben je het ook zo weer allemaal kwijt. En dan wordt het serieus ... AFKICKEN ...
(Dit is al een oudere blog, maar ik dacht ik zet ze even bij elkaar: op maandag 13 december 2010 om 21:25)
Killer Heels, killing??
Vandaag stond er op Nu.nl een artikeltje over dat ballerina's slecht zijn voor je voeten. Weinig steun enz... (liepen we vroeger niet op blote voeten??)
Van het ene artikeltje val ik in het andere, lees wat dingetjes, en heb er natuurlijk mijn eigen conclusies bij (hieronder een paar dingetjes :P)
Tja, ook ik loop wel eens op een hakje, maar niet te vaak en niet te lang. Ik heb het er niet voor over om pijn te hebben aan mijn voeten, ook niet wanneer ik er iets beter uit zou zien...Is het namelijk wel zo?? Laarzen en dichte schoenen met een hakje zijn voor mij best te doen. Laarzen genoeg, en een enkele open schoen met een bandje hier en daar zijn ook wel in mijn kast te vinden. Maar een paar pumps kopen is een ramp! Ik schiet er telkens uit. Vraag je in de schoenenwinkel om advies... 'Je hebt hele smalle voeten, je kunt dan beter een maatje te klein kopen' WABLIEF?? Waarom zou ik schoenen kopen die een maat te klein zijn?? Ja ok, pijn in je poten krijg je waarschijnlijk toch wel, maar nee, dat heb ik er niet voor over!
Dan heb je al die vrouwen die zweren bij balerina's. Ik probeer al jaren die dingen te kopen (handig plat schoentje), maar ook hier schiet ik er uit. En ook hier krijg ik weer het antwoord 'Koop ze een maatje kleiner, die zitten wat strakker, maar dat gaat vanzelf beter'. Juist. uiteindelijk een paar lederen platte schoentjes gekocht met een bandje erover. 'Je moet ze wel inlopen, maar dat komt wel goed'. Nou, ok, wie weet, voor een keertje een beetje doorbijten??? Nadat ik het bloed in mijn schoenen had staan vond ik het wel weer welletjes. Die schoenen heb ik vorige zomer gekocht, en nu nog heb ik er littekens van op mijn voeten! Vrouwen, wat doen jullie jezelf aan!??
Ok, ik ben maar een klein vrouwtje, en met iets hogere hakken kom ik bij iets meer mensen op 'ooghoogte'. Maar wat is er het nut van als ik dan uiteindelijk weer moet gaan zitten van de pijn? Soms kijk ik om me heen en denk ik 'WAAROM?'
In de stad in Eindhoven, shoppen op NAALDHAKKEN??? Heb je die keien daar ooit gezien? Dagje Efteling op killerheels achter de kinderwagen. Respect hoor mams, maar gebruik je die kinderwagen om zelf uit te rusten dan? Festivals en andere 'blubber en gras evenementen', op een hakje, en zowat je poten breken....
En dan laarzen, ikzelf heb dan niet zo'n dikke beentjes, dus vaak zijn ze te wijd. Maar soms zie je dames lopen waarbij UGGS zelfs strak zitten, prima...Maar een paar laarzen kopen waarvan je de rits half open moet laten staan?? Of je een muffin effect hebt met je kuiten!? Dat kan toch niet fijn lopen? Je kuiten worden toch aangespannen af en toe??
Ballerina's slecht voor je voeten
http://www.nu.nl/lifestyle/2443624/ballerinas-slecht-voeten.html
Tja, vrouwen en slecht schoeisel gaan toch goed samen? Wie mooi wil zien moet pijn lijden... Nou, nee dankje! Niet voor een paar schoenen.
Hoge hakken maken geen indruk
http://www.nu.nl/lifestyle/2339348/hoge-hakken-maken-geen-indruk-mannen.html
Bij het onderzoek lieten ze mannen kijken naar willekeurige vrouwen. Wellicht zien ze bij vrouwen die ze beter kennen wel verschil. Stand van de billen is zeker wel anders, maar valt bij een onbekende natuurlijk niet op.
Overigens, genoeg vrouwen die NIET met hoge hakken kunnen lopen! Waggelend alsof ze vanalles uitgespookt hebben de nacht ervoor.
Ach, en er zijn altijd mensen/mannen die er WEL op kicken. Misschien ligt het dan toch aan de schoenen, en niet aan de vrouw die het draagt? ;)
Hoge hakken slecht voor rug en hersens
http://www.nu.nl/lifestyle/2179962/hoge-hakken-slecht-rug-en-hersens.html
De onderzoekers waarschuwen tegelijkertijd ook voor de gevolgen van stiletto’s voor de hersenen. Niet alleen zenuwen kunnen klem raken, bloedvaten kunnen dat namelijk ook. Hierdoor zouden de hersenen onvoldoende gevoed worden, waardoor hoofdpijn kan ontstaan en het functioneren van de hersenen kan verminderen.
Dit werkt natuurlijk weer slecht met het ander excuus van veel vrouwen. 'Ik wil geen seks, ik heb hoofdpijn'. RIGHT! Dames, SEKS HELPT bij hoofdpijn, dat is ook bewezen! Dus, als je niet wilt batsen, geen naaldhakken dragen (Zeker niet als je het idee erachter hebt om met die hakken weer indruk te maken!)
Al met al...vrouwen en schoenen is een apart 'wereldje'. Ook heb koop graag schoenen, maar gelukkig zegt mijn bankrekening geregeld NEE, en mijn voeten zelf ook. Scheelt een hoop centjes. Uiteindelijk komt het er op neer dat ik veel op sneakers loop, en geregeld een paar laarzen aantrek bij een iets nettere gelegenheid. Ok, sneakers kunnen netjes zijn, maar de mijne zijn allemaal opzichtig ;)Ik hou het gewoon bij lekkere schoentjes! Liever met een lach en een 'niet vrouwelijke' sneaker over straat, dan in vol ornaat en een chagerijnige kop van de pijn! Daar worden mannen nog altijd niet vrolijk van!
Confession, mijn 'killer heels'
Mijn lekkere sneakertjes ;)
Abonneren op:
Reacties (Atom)

